PHILIPPUS IV

PHILIPPUS IV
I.
PHILIPPUS IV.
Pulcher, Francorum Rex, successit Patri Philippo III. A. C. 1285. iam Navarrae Rex. per uxorem Iohannam, Henrici I. heredem. Parlamentum Parisiense sedentarium redditit, iustitiae egregius cultor: Eduardum primum ad causam dicendam Lutetiam citavit. eô non comparente, Guiennâ ipfum exuit, et per iohannem Harcurtium, ac Matthaeum Montmorantium, Classis praefectos, Dorobernium diripuit. Quare Eduardus foedus init cum Adolpho Imperatore, Duce Barensi et Comite Flandriae: sed primô ultra minad non progressô, secundi ditiones Philippus vastavit. Flandrenses variis proeliis dom vit. Vidonem Comitem cum filia cepit, neque Eduardus missô in Galliam exercitu socerum liberare valuit: ipse ad Furnas victus memorabili proeliô, A. C. 1296. Pace dein factâ ac matrimoniô firmatâ, Anglo Philippus aquitaniam restituit, Flandriam vero, Vidone denuo captô, occupavit. A Brugensibus, qui Gallos omnes, ob avaritam Praefecti Iacobi Castellionaei Comit. S. Pauli interemerant, lacessitus, sub Roberto Comite Artesiae et Connestabili exercitu illuc missô, iniuriam ulturus, a Vidonis filiis, clade magnâ ad Curtracum, A. C. 1302. superatus est, et 700. aurea calcaria in tropaeum suspensa: Vicit tamern eos post ad Fanum Audomari, Arriam et tornacum, sed minori clade, tandemque iis, pacem dedit. Post haec. a Bonifacio VIII. ob Episcopum Apamensem, propter insolentiam carceri in elusum, excom municatus, illi scribenti; Scire te volumus, quod in spiritualibus et temporalibus nobis subes; generose respondit: Philippus Bonifacio salutem modicam, sivenullam. Sciat tua maxima fatuitas, in temporalibus nos alicui non subesse, secus credentes fatuos et dementes reputamus: Synodôque Parisiis convocatâ, Papam gravissimorum criminum convictum condemnavit, eumque per Vielmum Nogaretum Ananiae captum, Romam ignominiose deduci curavit: ubi paulo post in dignatione maerori mistâ, obiit, ut canis. Successor Benedictus XI. Bonifacii acta rescidit, idemque fecit Clemens V. qui Philippi hortatu, in Concilio Viennensi Ordinem Templariorum sustulit. Adulteros porro Rex nurvum suarum, veren dis avulsis, cute nudari, uncôque trahi ac suspendi curavit, illis reiectis. A plebe ob falsam monetam, culpâ Engerani Merinii, Lutetiae tumultuantem, obsessus, seditionem oppressit. Obiit Rex magnanimus. An. 1314. regni 29. Putean. contentio inter Philippum Pulchrum et Bonifacium 8. Paul. Aemil. Gaguinus etc. Pater fuit Ludovici Hutini, Philippi Longi Carolique Pulchri successorum, et Isabellae uxoris Eduardi 2. A Bonifacio Pontifice sacris interdictus, et a Benedicto XI. absolutus est. Vide supra et Annales Franciae.
II.
PHILIPPUS IV.
patri Cassandro successit An. 456. Urb. Cond. unicumque annum regnavit. Iustin. l. 15. et 16. Diod. Sic. Euseb.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • PHILIPPUS VI — PHILIPPUS VI. Valesius, filius Caroli Valesii, nepos Philippi IV. Francorum Rex suffectus in locum Caroli Pulchri, cui sine liberis mortuo genere proximus erat, vi legis Salicae, Praelatus Eduardo III. filio Isabellae, cui Philippus Pulcher pater …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Philippus — (gr. Philippos, d. i. Liebhaber der Pferde, gewöhnlich abgekürzt Philipp, dort s. die Personen aus der neueren Geschichte). I. Biblische Personen: 1) St. P., stammte aus Bethsaida, wurde früh einer der Jünger Jesu u. gehörte zu dessen zwölf… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Philippus — Philippus, einer der Jünger Jesu, aus Bethsaida gebürtig, soll in Phrygien und Skythien, vorzüglich aber in Kleinasien das Evangelium verkündigt und in Hierapolis seinen Tod gefunden haben. Sein Tag ist in der römischen Kirche der 1. Mai… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Philippus — Philippus, Könige von Mazedonien, s. Philipp …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Philippus [2] — Philippus, Apostel Jesu, aus Bethsaida in Galiläa; die Annahme seines Märtyrertodes zu Hierapolis in Phrygien beruht wohl auf einer Verwechslung mit dem Diakonus und Evangelisten (Missionar) P. (Apostelgesch. 6,5; 8,5). Das P. Evangelium und die… …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Philippus — Philippus, der Apostel, gebürtig aus Bethsaida, früh zum Apostelamte berufen, kommt nur an wenigen Stellen des N. Test. vor. Soll besonders in Scythien gepredigt haben u. als 87jähriger Greis zu Hierapolis in Phrygien gesteinigt und gekreuzigt… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Philippus, SS. (32) — 32SS. Philippus, Ep. et Soc. M. M. (22. Aug.). Der hl. Philippus war zuerst Diakon, dann Priester an der Kirche zu Heraklea in Thracien und wurde wegen seines segenvollen Eifers und seiner anerkannten Tugend auf den erledigten bischöflichen Sitz… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Philippus I. — Marcus Iulius Philippus (* um 204 in Shahba; † 249 bei Verona), auch bekannt als Philippus Arabs, Philipp der Araber oder als Philippus I., war von 244 bis zu seinem Tod römischer Kaiser. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 1.1 Aufstieg zum Kaiser 1.2 Die …   Deutsch Wikipedia

  • PHILIPPUS — I. PHILIPPUS Everhardi Comitis ex uxore Helfenstenia filius, Catharinam sibi Hanovicam iunxit cumque ea arcem exstruxit Solmensem, unde Comitum Solmensium prima origo. Hôc enim coniugiô natus Otto primus Solmae Comes fuit. II. PHILIPPUS Iohannis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Philippus II. — Antoninian des Philippus Marcus Iulius Severus Philippus Caesar (* 237; † 249 in Rom), auch bekannt als Philippus II., war der Sohn des römischen Kaisers Philippus Arabs und seiner Ehefrau Otacilia Severa. Als Philippus’ Vater 244 Kaiser wurde,… …   Deutsch Wikipedia

  • Philippus — Philipp (griechisch: Φίλιππος Philippos, latinisiert: Philippus) ist ein männlicher Vorname, der auch als Familienname gebräuchlich ist. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung des Namens 2 Namenstage 3 Bekannte Namensträger 3.1 Vo …   Deutsch Wikipedia

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”